(മകള്‍ പിറന്ന ദിനത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മക്ക്)
നിര്‍ത്താതെയുള്ള കരച്ചിലിന്നൊച്ചയായിരുന്നു
നിന്നെ അറിഞ്ഞ ആദ്യക്കാഴ്ച്ച
നിര്‍ത്താതെയുള്ള കരച്ചിലിന്നൊച്ചയായിരുന്നു
നിന്നെ അറിഞ്ഞ ആദ്യക്കാഴ്ച്ച
ഞാന്‍ തൊട്ട നിന്റെ ആദ്യഗന്ധം
ദൂരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം
എന്റെ കൈ പിടിക്കാന്‍
പിടയുന്ന കരച്ചില് സെല്‍ ഫോണിനെ
ഉലച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
വന്യവും പൌരാണികവുമായ
എന്റെ ഉള്ളിടങ്ങളെ
നിന്നിളം തേങ്ങലിന്റെ
വിരലുകളാല്‍ കോറി ജലധാരകള്‍ തീര്‍ത്തു
കാമുകനായി മാത്രം ജീവിതം നീന്തുമെന്റെ
കൈകാലുകള്‍ കുഴയുവാന്‍ തുടങ്ങി
ജീവിതമത്രയും ഞാന്‍ കൊണ്ട
പെണ്‍ കരച്ചില് പോലായിരുന്നില്ലതിന്‍ നാദം
ഇതുവരെ കേള്‍ക്കാത്ത ശ്രുതിയില്‍
ഞാന്‍ സംഗീതമാകുമ്പോഴേക്കും
ഇരകളാ‍യി
കൈകൂപ്പിനില്‍ക്കും
പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ മുന്നില്‍ തേങ്ങി നിന്നു
പെട്ടെന്നു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ മുറിച്ചു
എന്റെ തീരത്തനാഥമായി കിടക്കുമ്പോള്‍
എനിക്കു കേള്‍ക്കാനാവുന്നുണ്ട്
ആകുലതകള്‍ക്കു മേല്‍ ഘനീഭവിച്ചു കിടന്ന കുഞ്ഞുകരച്ചിലിന്‍ നദി
ഉരുകി ഒഴുകുന്നത്
എന്നെ തഴുകി താരാട്ടുന്ന രാഗമായി മാറുന്നത്
നീലാംബരിയില്‍
പ്രണയം തീര്‍ത്ത മുറിവുകള്‍ ഉണങ്ങിയില്ലാതാവുന്നത്
ദൂരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം
എന്റെ കൈ പിടിക്കാന്‍
പിടയുന്ന കരച്ചില് സെല്‍ ഫോണിനെ
ഉലച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
വന്യവും പൌരാണികവുമായ
എന്റെ ഉള്ളിടങ്ങളെ
നിന്നിളം തേങ്ങലിന്റെ
വിരലുകളാല്‍ കോറി ജലധാരകള്‍ തീര്‍ത്തു
കാമുകനായി മാത്രം ജീവിതം നീന്തുമെന്റെ
കൈകാലുകള്‍ കുഴയുവാന്‍ തുടങ്ങി
ജീവിതമത്രയും ഞാന്‍ കൊണ്ട
പെണ്‍ കരച്ചില് പോലായിരുന്നില്ലതിന്‍ നാദം
ഇതുവരെ കേള്‍ക്കാത്ത ശ്രുതിയില്‍
ഞാന്‍ സംഗീതമാകുമ്പോഴേക്കും
ഇരകളാ‍യി
കൈകൂപ്പിനില്‍ക്കും
പെണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ മുന്നില്‍ തേങ്ങി നിന്നു
പെട്ടെന്നു ഞാന്‍ ഫോണ്‍ മുറിച്ചു
എന്റെ തീരത്തനാഥമായി കിടക്കുമ്പോള്‍
എനിക്കു കേള്‍ക്കാനാവുന്നുണ്ട്
ആകുലതകള്‍ക്കു മേല്‍ ഘനീഭവിച്ചു കിടന്ന കുഞ്ഞുകരച്ചിലിന്‍ നദി
ഉരുകി ഒഴുകുന്നത്
എന്നെ തഴുകി താരാട്ടുന്ന രാഗമായി മാറുന്നത്
നീലാംബരിയില്‍
പ്രണയം തീര്‍ത്ത മുറിവുകള്‍ ഉണങ്ങിയില്ലാതാവുന്നത്
1 comment:
ഒരു നാണവും ഇല്ലാതെ ഞാന്‍ മൈരേ എന്ന് വിളിക്കുന്നു
Post a Comment